در این یادداشت در قالب چند سوال نظر خودم را درباره داستان دنباله دار برجام می نویسم. البته این نظر حقیر است که نه کارشناسم و نه ادعایی دارم.
سوال 1: آیا برجام اتفاق خوبی بود یا خسارتی عظیم؟
سوال2: در شکست برجام چه کسی مقصر بود؟
الف: رهبری ب: روحانی ج: ترامپ
و چرا؟
سوال 3: چه کسی مسئول تبعات شکست برجام است؟
...............
جواب 1: بستگی دارد کارها را بر چه اساسی قضاوت میکنیم. به نظرم سه راه برای قضاوت درباره هر کاری وجود دارد:
قضاوت بر اساس هدف
قضاوت بر اساس روش
قضاوت بر اساس نتیجه
درباره برجام از آنحا که هدف برداشتن تحریم ها بود میتوان آن را مثبت ارزیابی کرد.
بر اساس روش کار اگر به قبل از برجام برگردیم و همچنین مذاکراتی که ظریف و دوستان با هدایت روحانی و نظارت رهبری انجام دادند، به نظر حقیر نوعی بی نظمی مشاهده میشد. و ضمنا پنهان کاری و تا حدودی فریبکاری از جانب آقای روحانی. اما شرایط به قدری سخت بود و قدرت های بزرگ به خصوص آمریکا چنان فشاری بر ایران وارد میکردند که روش چندان بهتر از این هم متصور نبود. نظام می خواست از مرحله شعار به مرحله اقدام و عمل وارد شود و این نیاز به نوعی سیاسی کاری داشت.
اما بر اساس نتیجه حتما برجام خسارت عظیمی بود زیرا شکست دیپلماسی آغاز جنگ است. البته جنگ به معنی امکان بالقوه آن...
جواب2: ترامپ...زیرا تعهدات قبلی دولت آمریکا را نادیده گرفت.
جواب3: اگر ساختاری بخواهیم به موضوع نگاه کنیم، تمامیت نظام سیاسی مقصر است. اما اگر بخواهیم یک فرد را مقصر این شکست سیاسی بدانیم، آن وقت روحانی و ظریف به عنوان کسانی که مسئول مذاکرات بودند و نوعی وکالت از جانب نظام و مردم داشتند را باید مسئول تبعات شکست برجام دانست.
