من از خروج آمریکا به دستور ترامپ از برجام تعجب نکردم زیرا سابقه تاریخی اینگونه رفتارها را کم و بیش میدانم. اگر از خودمان بپرسیم کشورهای بزرگ- آمریکا، روسیه، انگلیس، فرانسه، آلمان- چگونه به اینجا رسیده اند، آن وقت کار دیشب ترامپ در خروج از برجام نباید ما را متعجب کند. این کشورها با همین کارها یعنی پیدا کردن یک کشور کوچکتر و ضعیف تر و جنگ منافع بر سر آن، با ابزار دیپلماسی و جنگ، به این قدرتی که ما میبینیم رسیده اند. کشوری را میگیرند، تحت فشار قرار میدهند، تهدید میکنند، تحریم میکنند، توطئه و احتلاف داخلی ایجاد میکنند، میجنگند و نهایتا آن کشور را وادار به پذیرش خواسته هایشان میکنند. ولی این پایان ماجرا نیست و بار دیگر همین بازی را بر سر آن نگون بخت درمیآورند و در طی این فرآیند از آن کشور امتیازتی میگیرند که به قدرت بیشتر آنها میانجامد. این بازی ابرقدرت ها است. جنگ گرگ ها بر سر طعمه ایی است که به چنگ میاورند.
ولی وای به حال کشوری که عادت کند به امتیاز دادن به خارجی ها برای بقای خود. معمولا حکومت ها برای حفظ خود شروع میکنند به امتیازهای مختلف دادن به این و آن. گاهی از دامن آمریکا میگریزند به دامن اروپا و گاه از چین به روسیه پناه میبرند یا از ترس آمریکا به انگلیس و روسیه دلخوش میکنند. این امتیاز دادن ها سرانجامی ندارد و باعث از بین رفتن مشروعیت داخلی یک حکومت میشود و حکومت را از پایگاه اجتماعی خود بی بهره میسازد تا اینکه تبدیل شود به حکومت اقلیتی ناتوان و وابسته بر مردمی فقیر و ناراضی.
